მასტურბაცია ბევრგან დღემდე ტაბუირებული თემაა, რაც ინფორმაციის გავრცელებას უშლის ხელს. მის შესახებ არსებობს მრავალი მითი – მაგალითად, მასტურბაცია იწვევს სიბრმავეს, იმპოტენციას, უნაყოფობას, ჯანმრთელობის გაუარესებას და ა.შ.

აშშ-ში ჩატარებული კვლევის მიხედვით, მამაკაცების 94% აღიარებს, რომ მასტურბირებს, ქალებიდან კი – 85%. თუმცა დედამიწის სხვადასხვა რეგიონებში შესაძლოა განსხვავებული სიტუაცია იყოს, რადგან სოციალური ფაქტორები ამ საკითხზე გავლენას ახდენს. ის, ვინც ღიად აღიარებს მასტურბაციას, შესაძლოა სტიგმის მსხვერპლი გახდეს.

სწორედ ამან წარმოშვა გავრცელებული მითები. ზოგიერთი მათგანი სასაცილოც კია და გასაკვირია ის, რომ მას სერიოზულად იჯერებენ. თუკი მხოლოდ ფაქტებს დავეყრდნობით, რეალობა სხვაგვარია – მასტურბაციას ჯანმრთელობისთვის ბევრი სარგებელი მოაქვს. ამას სიდნეის უნივერსიტეტის მეცნიერების მიერ ჩატარებული კვლევები აჩვენებს.

ქალების შემთხვევაში მასტურბაცია ამცირებს საშვილოსნოს ყელისა და შარდსადინარის ინფექციებს, ხელს უწყობს სითხის ცირკულაციას და ბაქტერიების გამოდევნას. მასტურბაცია ამცირებს მეორე ტიპის დიაბეტის რისკს, შველის ძილის პრობლემებს ჰორმონების გამოყოფისა და დაძაბულობის მოხსნის მეშვეობით, აძლიერებს მენჯის დიაფრაგმას ორგაზმისას წარმოქმნილი შეკუმშვების დახმარებით.

მამაკაცებში მასტურბაცია ამცირებს პროსტატის კიბოს რისკს, რადგან პროსტატას საშუალება აძლევს, მოიცილოს კიბოს გამომწვევი ფაქტორები. მასტურბაცია აუმჯობესებს იმუნოსისტემის მოქმედებას, რადგან ზრდის ჰიდროკორტიზონის დონეს. ასევე ამსუბუქებს დეპრესიას, უშვებს რა სისხლის მიმოქცევაში ენდორფინებს – იგივე „ბედნიერების ჰორმონებს”.

და ბოლოს: მასტურბაცია ყველაზე მოხერხებული მეთოდია ორგაზმის მაქსიმიზაციისკენ.

რაც შეეხება თავად ორგაზმს, მასაც მრავალი სარგებელი აქვს, როგორიცაა სტრესის შემსუბუქება, სისხლის წნევის შემცირება, თავდაჯერების ზრდა და ტკივილის შენელება.

ავსტრალიელი მეცნიერები მასტურბაციის დადებით მხარედ იმ მარტივ ფაქტსაც ასახელებენ, რომ ეს არის სექსუალური სიამოვნების მიღების ყველაზე უსაფრთხო მეთოდი – ვერ დაორსულდებით, არ დაინფიცირდებით სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებებით, არ გემუქრებათ პარტნიორის იმედგაცრუება და არ გეუფლებათ რაიმე სახის შიში.

მათი თქმით, ორმხრივი მასტურბაცია პარტნიორებს შორის (როდესაც თითოეული მეორეს ანიჭებს სიამოვნებას) ასევე სასარგებლო და უსაფრთხო ქმედებაა, რადგან ასე უკეთ სწავლობენ ერთიმეორის სხეულის თავისებურებებს. იგებენ, რა მოსწონს მათ პარტნიორს და პირიქით, აგებინებენ თავისას. ეს ყველაფერი კი საბოლოო ჯამში აუმჯობესებს მათ სექსუალურ ცხოვრებას.
ჩრდილოეთის ციალი

დაშტე-ლუტი — მარილიანი უდაბნო სამხრეთ-აღმოსავლეთ ირანში. წარმოადგენს მსოფლიოში სიდიდით 25-ე უდაბნოს. მოიცავს 51 800 კმ² ტერიტორიას. მისი სიგრძე 480 კმ-ია, სიგანე 320 კმ. უდაბნოს ტერიტორია მსოფლიოში ერთ-ერთ უმშრალესად და ამავე დროს, ბიოლოგიურად უსიცოცხლო ზონად მიიჩნევა.
უდაბნოს აღმოსავლეთი ნაწილი დაფარული მშრალი, მარილის ტბებით, ხოლო სამხრეთ-აღმოსავლეთი ნაწილი ქვიშის დიუნებით, რომლებიც ერთ-ერთი უმაღლესია მსოფლიოში.
2005 წელს დაშტე-ლუტის ტერიტორიაზე 70,7 ცელსიუსი დაფიქსირდა.

ინდოეთის მკვიდრი ენი ქეი ენით ხატავს. თავდაპირველად ქეიმ ხატვა ცხვირით დაიწყო, მაგრამ ხატვის ამ უცნაური მეთოდით მან მსოფლიოში სახელი გაცილებით მალე გაითქვა .იგი ჯუნჯის მაგიერ ენას ჯერ საღებავებში და შემდეგ იწყებს ხატვას.

დედა ტერეზა დღესდღეობით კეთილის, გულმოწყალეს, ქველმოქმედისა და უანგაროს სინონიმია. თუმცა სამწუხაროდ, როგორც ფაქტები მიანიშნებენ, რეალური დედა ტერეზა იყო ავტორიტარული თაღლითი, რომელიც იმ პერიოდის ცნობილ კრიმინალებთან თანამშრომლობდა.

დედა ტერეზა ცნობილია, როგორც ისტორიის ერთ-ერთი უდიდესი ალტრუისტი. მან თავისი ცხოვრება მიუძღვნა ღარიბების დახმარებას, 1950-იანებში კალკუტაში დააარსა ორგანიზაცია „ქველმოქმედების მისიონერები”, რასაც მოჰყვა მთელ მსოფლიოში მისი ასობით ფილიალის გახსნა. მან მალე მოიპოვა საზოგადოების ყურადღება და შედეგად მილიონობით დოლარის ოდენობის დახმარებებს იღებდა, რაც შემდეგ ხმარდებოდა მათ, ვისაც ყველაზე მეტად სჭირდებოდა. ყოველ შემთხვევაში, ასეთია ოფიციალური ვერსია.

რეალობა სხვანაირი და გაცილებით სასტიკია. მოხალისეების მონაყოლი ეწინააღმდეგება ფართოდ გავრცელებულ აზრებს. მაგალითად, ხშირი იყო ურჩი ბავშვების საწოლზე დაბმა და ცემა, ვადაგასული და მწყობრიდან გამოსული მოწყობილობები არ იცვლებოდა, ჰაიტის მსგავს ქვეყნებში (სადაც შიდსის მაღალი დონეა), ერთსა და იმავე ნემსებს ბევრჯერ იყენებდნენ. ზოგჯერ იმდენჯერ, რომ წვერი ბლაგვდებოდა და გაკეთება ძალიან მტკივნეული ხდებოდა. ამას დამატებული უპირობო მორჩილება, გასაიდუმლოება და კონტროლი, რაც კულტის შთაბეჭდილებას უფრო ტოვებს.

ეს შეიძლება გაგვემართლებინა იმ შემთხვევაში, თუკი მისიონერები მთელ ძალისხმევას მოახმარდნენ ქველმოქმედებას, მაგრამ ასე არ ხდებოდა. 1991 წელს გერმანულმა გაზეთმა „შტერნმა” გამოააშკარავა, რომ ორგანიზაციის შემოწირულობების მხოლოდ 7% იხარჯებოდა მოწყალებაზე. თანხის დანარჩენი ნაწილი მიედინებოდა საიდუმლო საბანკო ანგარიშებზე ან ახალ მისიებზე. ცნობების მიხედვით, მისიებში მონაწილე ადამიანებისთვის ზოგჯერ საკვებსაც არ ყიდულობდნენ და მათ სხვისი დახმარების იმედზე ყოფნა უწევდათ.

ასევე საინტერესო საკითხია, საიდან მოდიოდა ეს შემოწირულობები? ნაწილი, ცხადია, ჩვეულებრივი, პატიოსანი ადამიანების მიერ გაღებული თანხა იყო. თუმცა უფრო მეტს ორგანიზაცია იღებდა ჟან-კლოდ დუვალიესგან – ჰაიტის ფსიქოპათი პრეზიდენტისგან, რომელიც ერთ-ერთი უბოროტესი ადამიანია ისტორიაში. უფრო მეტიც, 1980 წელს დედა ტერეზა ჰაიტიში ჩავიდა და პრეზიდენტის მიერ ღირსების ორდენით დაჯილდოების შემდეგ განცვიფრებულ ჟურნალისტებს განუცხადა, რომ დუვალიეების ოჯახის ურთიერთობა რიგით მოქალაქეებთან მისთვის სამაგალითო იყო.

1990-იანებში თაღლითმა ჩარლზ კიტინგმა „ქველმოქმედების მისიონერების” ანგარიშზე გადარიცხა 1.25 მილიონი დოლარი, რომელიც სხვებისგან უკანონოდ ჰქონდა მითვისებული. როცა ფულის დაბრუნება მოსთხოვეს, დედა ტერეზამ მხოლოდ დუმილით უპასუხა. 90-იანებში კიტინგის წინააღმდეგ ფინანსური სკანდალები აგორდა და ამ უკანასკნელს რამდენიმე წლით ციხეში ჯდომა მოუწია.

2010 წელს ჟურნალმა „ფორბსმა” გამოავლინა, რომ დედა ტერეზას მიერ აგებულ პირველ თავშესაფარში სიკვდილიანობის დონე 40%-ზე მეტი იყო. ჰემლი გონსალესი, რომელიც ორი თვით ესტუმრა საქველმოქმედო ორგანიზაციას ინდოეთში, იხსენებს, რომ ნემსებს ცივ წყალში რეცხავდნენ და შემდეგ ისევ იყენებდნენ. პაციენტებს ხშირად აძლევდნენ ვადაგასულ წამლებს. მოხალისეებმა არ იცოდნენ პაციენტების მოვლა და ხშირად უშვებდნენ შეცდომებს. შოკისმომგვრელი იყო იმის ხილვა, რომ თავშესაფრის ერთ-ერთ მობინადრეს ინფექცირებული თითი ანესთეზიის გარეშე მოაჭრეს.

ჰემლი გონსალესმა შემდგომში თავად შექმნა საქველმოქმედო ორგანიზაცია, რომელიც თანხის მოძრაობას მთლიანად ასაჯაროებს. დედა ტერეზას დაარსებულ ორგანიზაციას კი ფეისბუქითა და სხვა ხერხებით ებრძვის.

კიდევ ერთი ყოფილი მოხალისე, მერი ლოუდონი, ამბობს, რომ თავშესაფარში პაციენტებისთვის არ იყო სკამები, ჰქონდათ მხოლოდ იატაკზე დაფენილი საწოლები, ისიც ძალიან ძველი. თავშესაფარს არ ჰქონდა ბაღი, არც ეზო. ფაქტიურად ეს იყო ორი ოთახი, თითოეული 50-60 მობინადრით. ბევრი მათგანი მძიმე მდგომარეობაში იყო და შესაბამის სამედიცინო დახმარებას არ უწევდნენ. არ ჰქონდათ საკმარისი წვეთოვანები, არც ნემსები, რის გამოც თითოეულს უამრავჯერ იყენებდნენ. კითხვაზე, რატომ არ ასტერილებდნენ ან მდუღარე წყალში არ ავლებდნენ ნემსებს, პასუხი იყო: „ამის არც საჭიროებაა და არც დრო.” 15 წლის ბიჭი, რომელსაც თირკმლის არც ისე სერიოზული გართულება ჰქონდა, თანდათან უარეს დღეში ვარდებოდა იმის გამო, რომ არ აძლევდნენ ანტიბიოტიკებს. ბოლოს კი საოპერაციოდ საავადმყოფოში გადაყვანაზეც უარი თქვეს.

დედა ტერეზა გარდაიცვალა 1997 წელს, 2003 წელს კი ნეტარად შეირაცხა კათოლიკური ეკლესიის მიერ.

ჩრდილოეთის ციალი

სამოთხის ტანაგრა ბეღურასნაირთა სახეობაა, ბნადრობს აღმოსავლეთ კოლუმბიაში, ბოლივიაში, ბრაზილიაში, ფრანგულ გვიანასა და გაიანეზე. აქვს სპეციფიური შეხედულება. მისი სიგრძე 13.5 სანტიმეტრამდეა, ხოლო წონა 20 გრამამდე.

19 წლის დენი ბოუმანი, ექვის თვის განმავლობაში სახლიდან არ გადიოდა. ყველაფერი, რაც ბიჭს სურდა – იდეალური „სელფ-შოთის“ გადაღება იყო. ამისათვის, ის დღეში ათ საათს ხარჯავდა. ბოლოს, კი თვითმკვლელობა გადაწყვიტა.
დენი, პირველი „სელფ“ ნარკომანია, მსოფლიოში თუ არა დიდი ბრიტანეთში მაინც.
15 წლის ასაკში თავისი ფოტოები სოციალურ ქსელში განათავსა. თუმცა, ბავშვები ხშირად ზედმეტად პირდაპირები არიან. ზოგმა დააკომენტარა, რომ მას დიდი ცხვირი, ცუდი კანი და თმა აქვს. ამის, შემდეგ დენიმ დაიწყო უფრო მეტი ფოტოს გადაღება, რათა მეგობრებს მოსწონოდა.
2011 წელს დენიმ გადაწყვიტა მოდელად მუშაობა, მაგრამ სააგენტოში უარი უთხრეს. მას არც შესაბამისი ტანი ჰქონდა და არც სახის კანი საუკეთესო მდგომარეობაში. ასეთმა პასუხმა დენი საბოლოოდ გაანადგურა. ამ დღის შემდეგ, ფოტოების გადაღება დაიწყო. კარგი „სელფ შოთის“ გამო, სკოლასაც აცდენდა. შემდე, კი სასოწარკვეთილმა დენიმ ტაბლეტები გადაყლაპა. საბედნიეროდ, დედამ ის იპოვა და საავადმყოფოში წაიყვანა.
დენის დიზმორფიული არეულობა დაუდგინდა ( ნარცისიზმი). მისი თქმით, მან ყველაფერი დაკარგა – მეგობრები, ოჯახი, სკოლა. ერთადერთი რაზეც ის ფიქრობდა, ტელეფონი სულ მასთან ყოფილიყო მუშა მდგომარეობაში.
სავადმყოფოში გამოფხიზლებისას პირველი რაც მოითხოვა ისევ, ტელეფონი იყო. ექიმები უმალავდნენ ტელეფონს – ჯერ 10 წუთით, შემდეგ 30-ით, ერთი საათით. შვიდი თვის განმავლობაში, დენის არც ერთი ფოტო არ გადაუღია. ის, აღიარებს, რომ „სელფ“-ის ნარკომანი გახდა და ამის გამო, ლამის სიცოცხლესაც კი გამოესალმა. საბოლოოდ, დენიმ გადაწყვიტა, აღარასდროს იყოს სხვის აზრზე დამოკიდებული.

მსოფლიოში უკვე, არსებობს იასამნისფერი სტაფილო, ყვითელი ბადრიჯანი და თეთრი სატაცური. ფერმერების თქმით, წელს სათბურებში შავი პომიდორიც გამოჩნდება. ბიოლოგების აზრით, შავი პომიდორი უფრო სასარგებლო ვიდრე, წითელი პომიდორი.
მკვახე პამიდორი ჩვეულებრივ მწვანე ფერისაა. მომწიფებისას კი ფერი უმუქდება და შავდება.
შავ პომიდორს „Indigo Rose” ეწოდება. ის გაყიდვაში, წელს გამოვიდა. იგი მდიდარია ანტიოქსიდანტებით და ანტოციანიმით.
პომიდორის ეს ჯიში პროფესორმა ჯიმ მაიერსომ ამერიკაში გამოიყვანა. მან, გამოიკვლია მუქი წითელი ფერის პომიდორები (purple) . გამოკვლევის მიხედვით აღმოჩნდა, რომ ფერს ანტოციანები უზრუნველყოფენ, ისევე, როგორც მოცვში. მაშინ, მეცნიერებმა დააჯვარეს მუქი წითელი ფერის პომიდორებიი და ველური პომიდორები. საბოლოოდ, შავი ფერის “Indigo Rose”’ ანუ შავი პომიდორი მიიღეს, როგორც ამბობენ ერთ-ერთი ყველაზე გემრიელი ბოსტნეული მსოფლიოში.

ბოლო დროს სულ უფრო ხშირად საუბრობენ საკვებში შემავალი ემულგატორების საშიშროებაზე. სანამ რამეს შეიძენთ, კარგად დააკვირდით საკვებზე მითითებულ ემულგატორთა ჩამონათვალს  და ისე აარჩიეთ პროდუქტი, რათა საფრთხე არ შეუქმნათ თქვენი და თქვენი შვილების ჯანმრთელობას.

ახლა კი იმ ემულგარორების სიას გთავაზობთ,რომლებიც უშუალოდ იწვევენ სხვადასხვა სახის დაავადებებს:

უსაფრთხო ემულგატორები - E100, E101, E132, E140, E160, E161, E163, E170, E174, E175, E236, E237, E238, E260, E262, E263, E270, E280, E281, E282, E300, E301, E302, E303, E304, E305, E306, E307, E308, E309, E322, E325, E326, E327, E331, E332, E333, E334, E335, E336, E337, E400, E401, E402, E403, E404, E406, E408, E410, E411, E413, E414, E420, E421, E422, E471, E472, E473, E474, E475, E480.

ჯანმრთელობისთვის საშიში - E102, E110, E120, E124, E127.

აკრძალული - E103, E105, E111, E121, E125, E126, E130, E152, E181

საეჭვო - E104, E122, E141, E150, E151, E153, E171, E173, E180, E240, E241, E477.

კიბოს გამომწვევი - E131, E142, E210, E211, E212, E213, E214, E215, E217, E239, E330.

ძალიან საშიში - E123.

აღიზიანებს ნაწლავებს - E221, E222, E223, E224, E226.

აღიზიანებს კანს - E230, E232, E233.

აღიზიანებს სისხლის წნევას - E250, E251, E252.

აღიზიანებს საჭმლის მომნელებელ სისტემას - E338, E339, E340, E341, E407, E450, E461, E462, E463, E465, E466.

ანადგურებს ვიტამინ B12-ს – E220.

გაითვალისწინეთ ეს ტაბულა და დააკვირდით, რომელი საკვები რომელ ემულგატორს შეიცავს, რათა საკუთარი, უფრო კი თქვენი შვილების ჯანმრთელობა დაიცვათ.

ერთ მშვენიერ დღეს გერმანელმა პენსიონერმა ვოკლერ კრაფტმა, საღდგომო კვერცხებით მის ეზოში დარგული ვაშლის ხის მორთვა გადაწვიტა. მაშინ 1965 წელი იდგა. თავდაპირველად კვერცხების ფერადად შეღებვით კრაფტი შვილიშვილებს ართობდა. ხე იზდებოდა , კრაფტების ოჯახს კი უფრო მეტი დეკორატიული კვერცის გაკეთება სჭირდებოდათ. 1994 წელს სააღდგომო ხეზე უკვე 370 ცალი კვერცხი ეკიდა. 2012 წელს მისი ვაშლის ხე 10 000 ცალი სააღდგომო კვერცხით მოირთო. ახლა კი კრაფტი საკუთარ ეზოში ასობით ტურისტს მასპინძლობს. მაგრამ სააღდგომო ხის რეკორდი ეკუთვნის ვინმე ზოოს , რომელმაც 2007 წელს წითელი მუხა 79.596 კვერცხით მორთა.

 
◘ წიგნი, რომელმაც ,,ტიტანიკის ” კატასტროფა იწინასწარმეტყველა
◘ პეკინესი მსოფლიოში ყველაზე გრძელი ენით
◘ ყველაზე ძვირიანი ყავა სპილოს ექსკრემენტისგან მზადდება
◘ ორალური სექსისთვის საუკეთესო დროა დილის 10–დან 12 საათამდე
◘ ყველაზე მაღალი სასტუმრო
◘ 270 სანტიმეტის სიგრძის თმა
◘ წელიწადში ერთხელ გაყვავილებული მიწა
◘ ყველაზე დიდი სახლი ხეზე
◘ მონა ლიზა მთვარეზე გაფრინდა
◘ მსოფლიოში ყველაზე სწრაფი ადამიანი

კრაუნის შადრევანი არის ინტერაქტიული საზოგადოებრივი შადრევანი ათასლწეულის პარკში( ჩიკაგო, ილინოისი) შექმნილი ჟაუმე პლენსას პროექტით, გაიხსნა 2004 წლის ივლისში.

შადრევანი შედგება შავი გრანიტის ამრეკლი აუზისგან (15 მ სიგანე, 71 მ სიგრძე და 6,4 მმ სიღრმე. შადრევნის ორივე ბოლოს დგას მინის აგურის დიოდური ნათურებით აღჭურვილი სკულპტურა (15 მ სიმაღლით, 7 მ. სიღრმით და 4,9 მ სიგანით). პროექტის განხორციელება დაჯდა $17 მილიონი დოლარი, აქედან $10 მილიონი კრაუნის ოჯახის საჩუქარი იყო, რომლის სახელსაც შადრევანი ამჟამად ატარებს.

შადრევნის ანიმაციას ახორციელებს განათებისა და ელექტრონული სურათების მუდმივი დინამიური გამოფენა. სურათები დროდადრო იცვლება ბუნებრივი წყალვარდნილებისა და ჩანჩქერების პანორამებით, თუმცა ეს კოშკები ყველაზე უკეთ ცნობილია ჩიკაგოელთა სახეების გამოფენით. სულ 1000-მდე ჩიგაკოელის სახე ჩნდება მონაცვლეობით კოშკების ზედაპირზე. ამასთან ილუზია იქმნება, რომ წყალი ამ სახეების მომუწული პირიდან იღვრება, ტრადიციული შადრევნების იმიტაციით, რომლებსაც ქვის ქანდაკებებში წყლის მილი აქვთ დატანებული.

შადრევანი მოქმედებს შუა გაზაფხულიდან ამინდის მიხედვით, ხოლო სურათები კოშკებზე მთელი წელი მონაცვლეობს. ავტორის ჩანაფიქრით შადრევანმა უნდა ასახოს ქალაქის სოციალური ევოლუცია მასში შეტანილი სურათების კოლექციის პერიოდული განახლებით. როცა შადრევნიდან სახეებიდან წყლის ჭავლი არ გამოედინება, ის კოშკების თავიდან იღვრება.

ნიასა იგივე მალავის ტბა მდებარეობს მალავის, მოზამბიკისა და ტანზანიის საზღვარზე. ფართობი შეადგენს 29 600 კმ²-ს. ის აფრიკაში სიდიდით მესამე ტბაა, ხოლო მსოფლიო მასშტაბით — მერვე. სიღრმით აფრიკის ტბებს შორის მეორეა. ამ უდიდესი ტბის ტროპიკულ წყლებში თევზის არაერთი სახეობა ბინადრობს.

ტბის სიგრძე მერყეობს 560-580 კილომეტრებში, სიგანეში კი ყველაზე ფართო ადგილი 75 კმ-ია. ტბის სანაპიროები მდებარეობს დასავლეთ მოზამბიკის, აღმოსავლეთ მალავის და სამხრეთ ტანზანიის ტერიტორიებზე.

პირველი ევროპელი მკვლევარი, რომელმაც ტბის სანაპიროებს მიაღწია, იყო დეივიდ ლივინგსტონი 1859 წელს და უწოდა ტბას „ნიასა“. ამის შემდეგ, სულ მალე, ტბის მიმდებარე ტერიტორიები ბრიტანეთის იმპერიამ მიიერთა და შექმნა კოლონია ნიასალენდი, მაგრამ მალე ტბის აღმოსავლეთ სანაპიროზე პორტუგალიელებმა აიღეს კონტროლი.

ტბის გეოგრაფიული სახელწოდება დღემდე განსჯის საგანია. მალავი დაჟინებით ითხოვს, რომ ტბას ეწოდოს „მალავის ტბა“, მაგრამ ტანზანია და სხვა ქვეყანათა უმრავლესობა, ასევე საერთაშორისო რუკები ამ ტბას მოიხსენიებენ როგორც „ნიასა“. დავას სახელის შესახებ გეოპოლიტიკური სარჩული აქვს და მომდინარეობს 1964 წლიდან, როდესაც მალავიმ დამოუკიდებლობა მოიპოვა. ეს ტერიტორია იმ დროისათვის ისევ ნიასალენდად იწოდებოდა.

ტბაზე საზღვრები მალავისა და ტანზანიას შორის დღემდე დავის საგანია. ტანზანია ითხოვს, რომ სახელმწიფო საზღვარმა გაიაროს ტბის შუახაზზე, როგორც ეს გადიოდა 1914 წელს გერმანულ და ბრიტანულ ტერიტორიებს შორის. საპასუხოდ, მალავი ითხოვს ტანზანიის სანაპიროდან ცოტა მოშორებულ, ტბის შიდა წყლებს.

გამჭირვალე ტოსტერი

ჟირაფისებრნის ოჯახი აერთიანებს 2 გვარის 2 სახეობას: ჩვეულებრივ ჟირაფსა და ოკაპს. ჩვეულებრივი ჟირაფის (Giraffa camelopardalis) სიმაღლე 5-6 მეტრს აღწევს. აქვს მოკლე სხეული, გრძელი მაღალი კისერი, პატარა თავი, დიდი თვალები, მოკლე და ვიწრო ყურები, პატარა რქები. არეალის სხვადასხვა საზღვრებში შეფერილობა ცვალებადია და ამის გამო ჟირაფის რამდენიმე ქვესახეობას გამოყოფენ.

გავრცელებულია აფრიკაში საჰარის სამხრეთით. ბინადრობს სავანეებში. ქმნის მცირე ჯგუფებს, რომლებიც 12-15 (ზოგჯერ 70-მდე) სულისაგან შედგება. აქტიურია დღისით. იკვებება აკაციის ფოთლებით და ტოტებით. აქვს კარგი მხედველობა და სმენა.
მამალი ჟირაფი 1 300 კგ-მდე იწონის და შეუძლია განავითაროს სიჩქარე, რომელიც საათში 60 კმ-ს უახლოვდება.

ძველად პატარა ჟირაფებს მმართველებსა და მეფეებს ჩუქნიდნენ ხოლმე როგორც ძღვენს, რომელიც ერებს შორის მშვიდობასა და კეთილმოსურნეობას გამოხატავდა.ძველ ეგვიპტურ იეროგლიფებში ჟირაფი ასახავდა სიტყვას „წინასწარმეტყველება“, რაც მის მნიშვნელოვან სიმაღლესა და შორს ხედვის უნარზე მიუთითებდა.

აღნაგობის წყალობით ჟირაფი ადვილად სწვდება მაღალი ხეების კენწეროებს, სატაცი ზედა ტუჩისა და მოქნილი ენის უნიკალური სტრუქტურა ბასრწვეტიანი ეკლებით შემოსილი ტოტებიდან ფოთლების მოწყვეტის საშუალებას აძლევს.ჟირაფებს დღეში 34 კგ მცენარეულობის მირთმევა შეუძლიათ. საკვების ძიებისას მამალ ჟირაფს ენის 42 სმ-ზე გამოყოფა შეუძლია.

სიმაღლეების დაძლევა ჟირაფისთვის ადვილია, მაგრამ წყლის დალევასთან დაკავშირებით საქმის ვითარება სხვაგვარია. წყალთან მიახლოებისას ჟირაფმა ნელა უნდა გაშალოს განზე წინა ფეხები და შემდეგ ორივე წინა მუხლი მოღუნოს, რათა წყალს მისწვდეს. საბედნიეროდ, ჟირაფს არ სჭირდება ხშირად წყლის სმა, რადგან კვებისას წვნიანი ფოთლებიდან საკმარისი რაოდენობით სითხეს იღებს.

ჟირაფმა მაკეობის პერიოდში ნაშიერი 420-დან 468 დღემდე უნდა ატაროს. დაბადებისას ნაშიერი ორ მეტრზე მეტი სიმაღლიდან მიწაზე პირდაპირ თავით ეცემა! მაგრამ 15 წუთში უვნებელი ახალშობილი ფეხებზე ფამფალ-ფამფალით დგება და ძუძუს მოსაწოვად ემზადება.
ექვს თვეში მას შეიძლება ერთი მეტრის სიმაღლე მოემატოს, ხოლო წელიწადში სიმაღლე გაუორმაგდეს. მხოლოდ ერთ კვირაში ნაშიერი შეიძლება 23 სმ-ით გაიზარდოს.

ჟირაფის სისხლის მიმოქცევის სისტემა ნამდვილად სასწაულებრივად არის შექმნილი. თავად გული ძალიან დიდია და ტვინისთვის სისხლის მისაწოდებლად ამ მაცოცხლებელ სითხეს მძლავრად უნდა ტუმბავდეს, რადგან ტვინი გულიდან სამნახევარი მეტრით ზემოთ მდებარეობს. კუნთოვანი გული, რომელიც წუთში 170-ჯერ ძგერს და რომელსაც 7 სმ-ის სისქის კედლები აქვს, ისეთ სისტოლურ წნევას წარმოქმნის, რომელიც ადამიანისას თითქმის სამჯერ აღემატება. ასეთ დატვირთვას რომ მშვიდად გაუმკლავდეს, საძილე არტერიაც, რომელიც ტვინს სისხლს აწვდის, და საუღლე ვენაც, რომელიც სისხლს გულს უბრუნებს, საკმაოდ დიდი უნდა იყოს. მართლაც, ეს სისხლძარღვები დიამეტრში 2,5 სმ-ს აღემატება და გამძლე ელასტიკური შემაერთებელი ქსოვილით არის გამაგრებული — ყოველივე ეს კი სისხლძარღვებს მოქნილს ხდის და აძლიერებს.

როდესაც ჟირაფი თავს დაბლა ხრის, საუღლე ვენაში არსებული სარქველები ტვინს სისხლის ძლიერი ნაკადისგან იცავენ. ტვინის ფუძესთან დიდი საძილე არტერია გადადის სხვა შესანიშნავად შექმნილ „მოწყობილობაში“, რომელსაც საკვირველი ბადე ეწოდება. ამ ადგილას ჟირაფის თავის დაწევის შედეგად ტვინის მიმართულებით წარმოიქმნება სისხლის ინტენსიური დინება, რომლის შენელებაც ხდება, ვინაიდან სისხლი გადადის პაწაწინა სისხლძარღვების განსაკუთრებულ ქსელში, რომელიც სისხლის წნევას არეგულირებს და ტვინს სისხლის ძლიერი ნაკადისგან იცავს. როდესაც ჟირაფი თავს დაბლა ხრის, საკვირველი ბადე ფართოვდება, ხოლო მაღლა აწევისას იკუმშება, რითაც საკმაოდ დაცემულ სისხლის წნევას ანეიტრალებს და ჟირაფს გონების დროებითი დაკარგვისგან იცავს.
მეცნიერები გააკვირვა იმის აღმოჩენამ, რომ ჟირაფის საოცრად გრძელ კისერში იმდენივე მალაა, რამდენიც თაგვს ან ძუძუმწოვრების უმრავლესობას აქვს! მაგრამ სხვა ძუძუმწოვრების უმრავლესობისგან განსხვავებით, ჟირაფს აქვს „ბურთულა-ღრმულის“ განსაკუთრებული სტრუქტურის მქონე დაგრძელებული მალები, რაც მის შესანიშნავ ელასტიკურობას განაპირობებს. ამიტომაც ჟირაფს კისრის მოხრა და მობრუნება იმგვარად შეუძლია, რომ სხეულის ყოველ ნაწილს მოუაროს ან დასანაყრებლად ხის მაღალ ტოტებს მოხერხებულად მისწვდეს.

ადამიანი ნადირობს და ამ მშვენიერ ქმნილებას დიდი რაოდენობით კლავს. უმოწყალოდ დევნილი მშვენიერი ტყავის, გემრიელი ხორცისა და კუდის გრძელი შავი ბეწვის გამო, რომელსაც ზოგიერთების აზრით მისტიკური ძალა აქვს. ჟირაფის რაოდენობა ძალზე შემცირებულია, ხოლო ზოგან სრულიად განადგურებულია. შენარჩუნებულია უმთავრესად ეროვნულ პარკებსა და რეზარვატებში.

◘ არტურ კონან დოილის მუზა – რორაიმას მთა
◘ დედა ტერეზას ბნელი მხარე
◘ ახალგაზრდა სელფ-შოთზე დამოკიდებულებამ თვითმკვლელობამდე მიიყვანა
◘ სამოთხის ტანაგარა
◘ყველაზე ცხელი მარილიანი უდაბნო დედამიწაზე

ოსუნ-ოსოგბო —ასე ქვია წმინდა ტყე ნიგერიაში, ოსუნის შტატის ქალაქ ოსოგბოს შემოგარენში, მდინარე ოსუნის ნაპირების გასწვრივ.

ოსუნ-ოსოგბოს ტყე ბოლოა იმ წმინდა ტყეებს შორის, რომლებიც იორუბას ხალხის ქალაქების კიდეებს ერტყა მასიური ურბანიზაციის დასაწყისამდე. ყოველწლიურად იმართება ოსუნ-ოსოგბოს ფესტივალი, რომლის აღსანიშნავადაც უამრავი მომლოცველი ფეხით მოდის.

მისი გლობალური მნიშვნელობისა და კულტურული ღირებულების გამო, 2005 წელს ოსუნ-ოსოგბოს წმინდა ტყე იუნესკომ მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა.

ალტას კლდის მხატვრობა დაბა ალტასთან მდებარე კლდეზე არქეოლოგიური გათხრების შედეგად გახდა ცნობილი. ალტა ფინმარკის მხარეში, ნორვეგიის ჩრდილოეთით მდებარეობს. 1972 წელს პირველი ნახატის, უფრო სწორად კი, პირველი პეტროგლიფის აღმოჩენის შემდეგ, 5000-ზე მეტი ნიმუშია ნაპოვნი. ალტადან 4 კილომეტრში, Jiepmaluokta-სთან 3000 პერსონალუირი ამონაკვეთია დათვლილი, ამიტომ, ეს ადგილი ღია მუზეუმად არის გამოცხადებული. ალტას მხატვრობის ნიმუშები იუნესკომ მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში 1985 წელს შეიტანა.

ამ მიდამოებში პირველი ნახატების გაჩენა ძვ. წელთ აღ-ით 4200 წლით თარიღდება. უახლესი პეტროგლიფები კი ქრისტეშობამდე 500 წელს არის შექმნილი, თუმცა, ზოგიერთი მკვლევარი მიიჩნევს, რომ ამ ნიმეშების შექმნა ჩვენი წელთა აღ-ით კიდევ ხუთი საუკუნე გაგრძელდა. სურათ-ხატების დიდი ნაწილი მათ შემქმნელთა ნადირობა-შემგროვებლობის სცენებს ასახავს, სადაც ნათლად იიკვეთება ქურუმების არსებობა და რელიგიური რიტუალების გამართვის იმდროინდელი ფორმები. დახატულ ცხოველთა შორის, დათვი ლიდერობს.
ზოგიერთი მკვლევარის ვარაუდით, ალტას კლდის მხატვრობა საამებს, ანუ თანამედროვე ლაპლანდიელებს ეკუთვნის.

ზებრას ზოლები განუვითარდა აბეზარი მწერების მოსაცილებლად – ასეთია ამ საკითხის შესახებ ყველაზე სრულყოფილი კვლევის დასკვნა.

ზებრების სამივე სახეობას უფრო მუქი ზოლები აქვს, ვიდრე სხვა აფრიკულ ცხოველებს, როგორიცაა კამეჩი და ანტილოპა. ეს ე.წ. „ზოლების გამოცანა” საუკუნეზე მეტხანს იყო თავსატეხი მეცნიერებისთვის, მათ შორის დარვინისთვის, რის შედეგადაც შემუშავდა 5 ძირითადი ჰიპოთეზა: ზოლები იგერიებენ მწერებს, აქვთ კამუფლაჟის ფუნქცია, აბნევენ მტაცებლებს, ამცირებენ სხეულის ტემპერატურას ან ეხმარებიან ცხოველებს სოციალურ ურთიერთობაში.

მეცნიერებმა პირველად შეძლეს ამ მოსაზრებების ერთმანეთთან დაპირისპირება სტატისტიკურ მოდელში.

„ჩვენ ისევ და ისევ აღმოვაჩინეთ, რომ ერთადერთი ფაქტორი, რომელიც მჭიდრო კავშირშია ზოლიანობასთან, არის მკბენარა ბუზების მოცილება”, განაცხადა კვლევის ლიდერმა ტიმ კარომ, კალიფორნიის უნივერსიტეტის ბიოლოგმა.

„აღტაცებული დავრჩი იმის ხილვით, რომ მტკიცებულებები ასე ძლიერ იხრებოდნენ ერთი მიმართულებით.”

კვლევისთვის კარომ და მისმა კოლეგებმა შეკრიბეს ინფორმაცია მრავალი სახის წყაროდან, მათ შორის მუზეუმის კოლექციები და ისტორიული რუკები.

თავდაპირველად ჯგუფმა შეისწავლა ზოლების ნიმუშებს შორის სხვაობა ცხენისებრთა ოჯახის (Equidae) 7 თანამედროვე სახეობაში, მათ შორის ცხენებში, ვირებსა და ზებრებში, და მათ 20 ქვესახეობაში. მათ უმეტესობას სხეულის რომელიმე ნაწილზე ზოლები აქვს.

ასევე აღნიშნეს, სხეულზე სად ჩნდებოდა ზოლები – მაგალითად სახეზე, მუცელზე ან გავაზე.

შემდეგ ჯგუფმა შეადგინა რუკა, სად ცხოვრობ(დნ)ენ თანამედროვე და გადაშენებული სახეობები, სად ბინადრობენ მკბენარები, ლომისა და აფთრის მსგავსი მტაცებლების გავრცელების არეალი, ტყეების განაწილება და სხვა გარემო ფაქტორები, რომლებსაც შეიძლებოდა, გავლენა მოეხდინა ზოლების ევოლუციაზე. მონაცემები შეიყვანეს სტატისტიკურ მოდელში, რათა დაედგინათ, რომელი ფაქტორი ახსნიდა ყველაზე უკეთ ზოლიანობას.

შედეგებმა აჩვენა, რომ ზოლიანი სახეობების გავრცელების ზონა, მიუხედავად კონკრეტული სახეობებისა და სხეულის ზოლიანი ნაწილებისა, ემთხვევა იმ რეგიონებს, სადაც მკბენარა ბუზები ყველაზე აქტიურები არიან – ნათქვამია კვლევაში, რომელიც გამოქვეყნდა ჟურნალ „Nature Communications”-ის 1-ლი აპრილის ნომერში.

კალიფორნიის უნივერსიტეტის ბიოლოგმა ბრენდა ლარისონმა, რომელიც კვაგას (ზებრის ერთ-ერთი სახეობა) ზოლებს შეისწავლის, განაცხადა, რომ კვლევა ზოგადი სახისაა და შეიძლება, უფრო სპეციფიკური კვლევის ჩატარება გახდეს საჭირო.

სწორედ ამიტომ „ეს თემა შეიძლება უფრო მეტად კომპლექსური იყოს და ეს კვლევა არ წარმოადგენდეს აღნიშნული საკითხის შესახებ ბოლო სიტყვას”, აღნიშნა ლარისონმა, რომელმაც „ნეიშენალ ჯეოგრაფიკის საზოგადოების კომიტეტისგან” სამეცნიერო კვლევებისთვის დაფინანსება მიიღო.

ლარისონი ეთანხმება დასკვნას, რომ ბუზების შეჩერების საშუალება „ამ დრომდე საუკეთესო ჰიპოთეზაა, მაგრამ დანარჩენი ჰიპოთეზები კარგად არაა შესწავლილი და ჯერჯერობით პირდაპირი მტკიცებულებების ნაკლებობაა”.

„საჭიროა, ცოცხალ ზებრებს დავაკვირდეთ და ვიცოდეთ, რა ხდება, სანამ რამეში დავრწმუნდებით”.

მეცნიერები ჯერჯერობით არ დაკვირვებიან ზებრებს ველურ გარემოში იმის გასარკვევად, ერიდებიან თუ არა ბუზები მათზე დაჯდომას, რაც ნაწილობრივ იმის გამოა, რომ ძნელია ცხოველებთან ასე მიახლოება. ასევე უცნობია, რატომ უვლიან გვერდს მკბენარა ბუზები ზოლებს.

თუმცა როგორც კვლევის ავტორმა კარომ განაცხადა, ის დარწმუნებულია, რომ სხვადასხვა ბალახისმჭამელთა ჯგუფთან თავმოყრილი მკბენარა ბუზები ზებრებს მოერიდებიან.

„დებატები შემდეგ საფეხურზე გადავიყვანეთ – შეგვიძლია, საბოლოოდ გამოვრიცხოთ ყველა (სხვა) ჰიპოთეზა”, აღნიშნა მან.

◘ არტურ კონან დოილის მუზა – რორაიმას მთა
◘ დედა ტერეზას ბნელი მხარე
◘ ახალგაზრდა სელფ-შოთზე დამოკიდებულებამ თვითმკვლელობამდე მიიყვანა
◘ სამოთხის ტანაგარა
◘ყველაზე ცხელი მარილიანი უდაბნო დედამიწაზე

ლუი ბრაილი დაიბადა 1809 წელს, საფრანგეთში, პარიზიდან 40 კილომეტრით მოშორებულ სოფელ კუვრეში. მამამისი, სიმონ-რენე ბრაილი, მეუნაგირე იყო. პატარა ლუი, ალბათ, ხშირად თამაშობდა მამამისის სახელოსნოში. მაგრამ ერთხელ უბედური შემთხვევა მოხდა. ლუიმ შემთხვევით წვეტიანი ინსტრუმენტი, შესაძლოა სადგისი, თვალში მოიხვედრა. დაზიანების შედეგების აღმოფხვრა შეუძლებელი აღმოჩნდა. მდგომარეობა იმით გაუარესდა, რომ ინფექცია მეორე თვალზეც გავრცელდა. სამი წლის ასაკში ლუი სრულებით დაბრმავდა.
მდგომარეობიდან გამომდინარე საუკეთესო გამოსავალი რომ ეპოვათ, ლუის მშობლებმა და მღვდელმა ჟაკ პალუიმ ლუი ადგილობრივ სკოლაში მიაბარეს. ლუი მოსმენილიდან მრავალ რამეს ითვისებდა. რამდენიმე წელი ის კლასში მოწინავე მოსწავლეც კი იყო! მაგრამ ბრმა ადამიანს შეზღუდულად შეეძლო სწავლა იმ მეთოდებით, რომლებიც მხედველობის მქონეთათვის იყო შემუშავებული. აქედან გამომდინარე, 1819 წელს ლუი ჩაირიცხა უსინათლო ახალგაზრდების სამეფო ინსტიტუტში.
ინსტიტუტის დამაარსებელი ვალენტინ ოუვი ერთ-ერთი პირველი იყო, ვინც უსინათლოთათვის კითხვის სწავლების პროგრამა შეიმუშავა. მას სურდა, შეწინააღმდეგებოდა გაბატონებულ თვალსაზრისს, რომ სიბრმავე ადამიანს ხელს უშლიდა განათლების მიღებაში. ოუვის ადრეული ექსპერიმენტები შეიცავდა სქელ ქაღალდზე ამობურცული ასოებით დაწერილ დიდ რელიეფურ შრიფტს. თუმცა ეს ჯერ კიდევ დახვეწილი მეთოდი არ იყო, მაგრამ ამ მცდელობამ მომავალში მის განვითარებას ჩაუყარა საფუძველი.
ბრაილმა ისწავლა დიდი რელიეფური შრიფტით კითხვა ოუვის პატარა ბიბლიოთეკის წიგნებით. მაგრამ ის მიხვდა, რომ სწავლის ეს მეთოდი ნელი და არაპრაქტიკული იყო. ბოლოს და ბოლოს, ასოები თითებისთვის იყო შემუშავებული და არა დასანახავად. საბედნიეროდ, მის გარდა სხვამაც შენიშნა ეს შეზღუდვები და ამოქმედდა.

1821 წელს, როდესაც ლუი ბრაილი მხოლოდ 12 წლის იყო, ინსტიტუტს საფრანგეთის არტილერიის გადამდგარი კაპიტანი შარლ ბარბიე ესტუმრა. მან წარადგინა საკომუნიკაციო საშუალება ღამის დამწერლობის სახელწოდებით, რომელსაც მოგვიანებით სონოგრაფია ეწოდა. ღამის დამწერლობა ბრძოლის ველზე განვითარდა. ეს იყო ხელით შესახები საკომუნიკაციო მეთოდი, რომელშიც გამოიყენებოდა მართკუთხა ფორმით განლაგებული ამობურცული წერტილები — სიმაღლეში ექვსი და სიგანეში ორი. შიფრის მეშვეობით სიტყვების ფონეტიკურად გადმოცემის ამ იდეამ ინტერესი გამოიწვია სკოლაში. ბრაილმა დიდი ენთუზიაზმით დაიწყო ამ მეთოდის გამოყენება და გააუმჯობესა კიდეც. მაგრამ ეს სისტემა ნამდვილად პრაქტიკული რომ გამხდარიყო, ბრაილს ძალისხმევა სჭირდებოდა. თავის დღიურში ის წერდა: „თუ თვალები არ მაძლევს საშუალებას, შევისწავლო ადამიანები და მოვლენები, იდეები და მოძღვრებები, ვალდებული ვარ, გამოსავალი მოვძებნო“.
მომდევნო ორი წლის მანძილზე ბრაილი გულმოდგინედ მუშაობდა შრიფტის გამარტივებაზე. საბოლოოდ, მან შეიმუშავა დახვეწილი და მარტივი მეთოდი, რომელიც დაფუძნებულია ექვსი წერტილის კომბინაციაზე, სადაც სამი წერტილი სიმაღლეშია განლაგებული და ორი სიგანეში. 1824 წელს, 15 წლის ასაკში, ლუი ბრაილმა დაამთავრა ეს სისტემა. მას შემდეგ სულ მალე ბრაილმა მასწავლებლად დაიწყო მუშაობა ინსტიტუტში და 1829 წელს გამოაქვეყნა ინფორმაცია თავისი უნიკალური საკომუნიკაციო მეთოდის შესახებ, რომელიც მისი სახელით იწოდება. მისი სისტემა ძირითადად უცვლელია, თუ არ ჩავთვლით უმნიშვნელო წვრილმანებს.

ბრაილის შრიფტი მარცხნიდან მარჯვნივ იკითხება ერთი ან ორივე ხელით. ის შეიცავს წერტილების 63 შესაძლო კომბინაციას. აქედან გამომდინარე, ანბანთა უმეტესობის ყველა ასო და სასვენი ნიშანი შეიძლება აღინიშნოს წერტილების განსაკუთრებული კომბინაციით. ზოგიერთ ენაში არსებობს ბრაილის შრიფტის შემოკლებული ფორმები და ზოგიერთი კომბინაციით აღნიშნულია ასოთა შეთანხმებები და მთლიანი სიტყვები, რომლებსაც ხშირად იყენებენ. ზოგიერთი ისე გაიწაფა ბრაილის შრიფტის კითხვაში, რომ წუთში 200 სიტყვის წაკითხვა შეუძლიათ!
◘ “მკვლელი” ემულგატორები
◘ არტურ კონან დოილის მუზა – რორაიმას მთა
◘ დედა ტერეზას ბნელი მხარე
◘ ახალგაზრდა სელფ-შოთზე დამოკიდებულებამ თვითმკვლელობამდე მიიყვანა
◘ სამოთხის ტანაგარა
◘ყველაზე ცხელი მარილიანი უდაბნო დედამიწაზე

ბრაზილია

ჩილე

ფილადერლფია

გერმანია

ირანი

საფრანგეთი

სამხრეთ კორეა

სანფრანცისკო

სირია

პროლეტარიატის სექსუალური ქცევის კოდექსი“ 1924 წელს გამოცემულ ბროშურაში „რევოლუცია და ახალგაზრდობა“ იყო გამოქვეყნებული. პროლეტარებისთვის სექსუალური ცხოვრების 12 წესი:

1. პროლეტარიატს შორის სქესობრივი ცხოვრება ადრეულ ასაკში არ უნდა დაიწყოს.

2. აუცილებელია ქორწინებამდე სქესობრივი მოთხოვნილებების შეკავება. ქორწინება კი სოციალური და ბიოლოგიურ მომწიფების პერიოდში, 20-25 წლის ასაკშია დასაშვები.

3. სქესობრივი კავშირი მხოლოდ სიყვარულის ობიექტის მიმართ მრავალმხრივი სიმპათიებისა და მიჩვევის დასკვნითი ნაწილია.

4. სასიყვარულო აქტი მოცემულ მომენტში წყვილს შორის არსებული სიღრმისეული და რთული განცდების დაბოლოებაა.

5. სქესობრივი აქტი ხშირად არ უნდა მეორდებოდეს.

6. სქესობრივი ობიექტის ხშირი ცვლა დაუშვებელია. ამ მხრივ, რაც შეიძლება ნაკლები მრავალფეროვნებაა საჭირო.

7. სიყვარული უნდა იყოს მონოგამიური.

8. ყოველი სქესობრივი აქტისას გახსოვდეთ, რომ შეიძლება ბავშვი ჩაისახოს – საერთოდ, ამ დროს იფიქრეთ შთამომავლობაზე.

9. სქესობრივი ობიექტის შერჩევა კლასობრივი რევოლუციის თანახმად, პროლეტარისთვის დამახასიათებელი მიზანდასახულებით უნდა მოხდეს. სასიყვარულო ურთიერთობაში არ უნდა იქნას გამოყენებული ფლირტი, თავის მოწონება, კეკლუცობა და სქესობრივი მოხიბვლის სხვა ხერხები.

10. დაუშვებელია ეჭვიანობა.
11. დაუშვებელია სექსუალური გარყვნილება.

12. კლასს შეუძლია ჩაერიოს თავისი წევრების სქესობრივ ცხოვრებაში. რევოლუციის ინტერესების სასარგებლოდ, ყველაფერი სქესობრივი კლასობრივს უნდა დაემორჩილოს. ეს უკანასკნელი მას ხელს არაფერში შეუშლის, პირიქით, ყოველმხრივ დაეხმარება.
 
 
▀ წიგნი- რაზე ფიქრობენ კაცები სექსის გარდა
▀ სექსის საერთაშორისო სკოლა ავსტრიაში
▀ მსოფლიო რეკორდი 9 საათიან მასტურბაციაში
▀ Google-ის საძიებო სისტემით სექსის აქტივობა დაითვალეს
▀ წელიწადში 50000 ადამიანი კვდება სექსის დროს
▀ ფალოსის თაყვანისცემელთა ეკლესია
▀ სექს-შოფი მორწმუნეებისთვის
▀ პრე მენსტრუალური სინდრომის მითი
▀ სიყვარულის მაძებარი კაცები მეძავებთან მიდიან
▀ ორალური სექსის შედეგები
▀ სამფეხა კაცი ორი პენისით
▀ 4 ფაქტი ქალის სქესობრივი ცხოვრებიდან
▀ სექსი და კალორიები
▀ ფაქტები სექსზე
▀ დეზებიანი პრეზერვატივი ქალებს გაუპატიურებისგან დაიცავს
▀ სექსი თუ ჭამა
▀ Air sex – შეჯიბრი სექსის იმიტაციაში

 
წაიკითხე National Geographic-ის სტატიები ქართულად აქ ►
ნახე საინტერესო ფაქტები აქ ►
 
 

ამერიკელი და ავსტრალიელი მეცნიერების ჯგუფმა აღმოაჩინა მეტაბოლური ნაერთი, რომელიც თაგვებზე გამოიცადა. ექსპერიმენტის ობიექტებს არამარტო გაუუმჯობესდათ კუნთების მოქმედება, აგრეთვე შეუბრუნდათ დაბერების ეფექტები. ასაკში შესვლასთან ერთად, როგორც წესი, კუნთები სუსტდებიან და ჰარმონიულობას კარგავენ, ზოგჯერ ვეღარ მოიხმარენ ინსულინს და გლუკოზის ნაკლებობის გამო გადადიან პასიურ მდგომარეობაში. ათლეტებიც კი რაღაც დროის შემდეგ ფორმას კარგავენ და მდგომარეობა უუარესდებათ. მეცნიერები თაგვებზე იმ იმედით ატარებდნენ ცდებს, რომ ჩონჩხის კუნთებში დაბერებას შეაფერხებდნენ. შოკისმომგვრელი იყო იმის ნახვა, რომ მათმა მეთოდმა დაბერება შეაბრუნა და თაგვებმა გაახალგაზრდავება დაიწყეს. დასუსტებული მუსკულატურის მქონე თაგვი ერთ კვირაში აქტიურ და მოძრავ არსებად იქცა. 2014 წელს ცდები უკვე ადამიანებზე დაიწყება. თუკი შედეგები ანალოგიურად წარმატებული იქნება, 60 წლის ადამიანს დაახლოებით 40 წლით გააახალგაზრდავებენ.